The three finalists for Wattpad Writing Battle 2016 have just been revealed.

The 3 finalists for this year’s Wattpad Writing Battle are:

• “Seven Days” by olive_green
• “Superhero Problems” by Lena0209
• “Terra Incognita” by Ara Avinante

Here are the comments and reviews from published authors LunaTrix, NixieYume and Direk_Whamba:

SEVEN DAYS

(Review by LunaTrix)

Technicalities:

This novel needs editing to polish it. There are sentences that need to be revised inasmuch the syntax of some sentences are vague and incomprehensible (very minimal). I often observe shifting in the use of common-tongue urban Tagalog to variations of Southern Tagalog (Quezon province, Laguna, Mimaropa).

Characters:

Majority ng characters ay flat para sa akin, lalo na sa part ni Elise. Parang walang flair ang character niya. Plainly submissive at parang walang trait that will make her likeable. Even though this was written in first POV, I didn’t feel connected with Elise. I can’t feel what she is feeling.

On the contrary, Eric is cute and charming, especially in the earlier chapters. Of all the characters, siya ang may solid ng characterization. May kaunting kilig akong naramdaman noong sinusubukan niyang i-win over si Elise. Kaso, sa mga sumunod na chapters parang pababa na ang rate ng charms niya until nag-pick up ulit sa latter part.

The other supporting characters didn’t stand out to me either. Although there’s the typical strict mother, doting father, overprotective kuyas and perky friends, they are not that memorable. Partly, the reason must be because the traits of the supporting characters, other than the mom and dad, was told rather than shown. Sa totoo lang, I can’t distinguish one brother from the other just by mere conversations. Parang kulang pa sila ng exposure or characterizations. Next, napakarami ng kaibigan ni Elise pero isa lang ng nakita kong may significance sa kinalabasan ng plot at ito ay ang nagtigil ng oras para itakas siya. Pagkatapos ng role niya na iyon, nawala na ulit sa plot ang kaibigan niya. The other friends were given descriptions (telly rather showy) but sad to say, wala silang significance to drive the plot. Even if it was mentioned that they conspired so as to prevent Eric and Elise from getting together, parang kulang pa rin ito dahil matapos ang revelation nila, wala na silang purpose sa future plot. I suggest that the author just choose one or two friends (the time stopper and the transgender) then build up their character and tie them up with the plot to bolster their purpose in the story.

Observations:

1. Napakaraming foreign terms na ginamit sa akda which offers no other explanation other than context clues. These terms are mostly distinguishable as Spanish or of Latin origins. I feel that these must be terms commonly used in the writer’s hometown, probably somewhere in Visayas dahil prevalent ang Castillian roots doon. Or probably chavacano siya. The addition of these foreign terms is a nice touch to the story considering that the Erranums’ lifestyle is of the old ways.

2. Nasabi na magara ang sasakyan ni Eric sa Chapter 3 pero pag dating sa chapter 4 bakit namangha pa siya sa heritage home nina Elise? Tapos later on, it was revealed that he was actually the son of a well-known tycoon. Normally, hindi namamangha ang mga mayayaman sa ganiyang bagay. Unless extraordinarily rich din si Elise. Kaso walang visual cues na pinakita kaya di ko matukoy kung nararapat ba ang reaction na ito.

3. Ang weird rin na sa narration (1st POV ni Elise) Adriel at Gabriel ang tawg niya sa nanay at tatay niya. Although sa dialogue ay nanay at tatay ang tawag niya, sa tuwing isinasalaysay ni Elise ang mga pangyayari kung saan kasama ng magulang niya ay kadalasan niyang tinatawag sila gamit ang kanilang first name. Ni hindi man lang nilagyang ng Nanay o Tatay. Kaya noong una ay akala ko kapatid niya lamang sila. Mareremedyohan sana ito kung nabanggit sa kuwento na ganito ang customs ng Erranums subalit nabasa ko na hanggang sa katapusan ay tila wala pa ring paliwanag patungkol dito.

4. May parte sa nobela na mga mensahe o liham mula sa mga kapatid ni Elise. Medyo distracting na nagkaroon ng epistolary na style ng narration sa gitna ng akda. Kung sakali man na i-adopt ito ay sana gawing italics ito or lagyan ng clear ng section break upang ma-distinguish ito mula sa mismong katawan ng kuwento.

5. Weird but, wala bang repercussions ang pagpapalit o pag-oopera para maging transgender? Hindi ba nila kino-consider na violation sa “Mother Nature” ang pagpapalit ng natural na kasarian ng isang tao because in a way, it violate the natural order of things. Plus, to achieve the transgender effects, chemicals (pills or enhancers) as well as transplants are implanted to achieve the desired figure. In a way, doesn’t this pollute one’s body the same way that people pollute our environment? This is not an anti-LGBT comment. I’m just looking at the rationale and logic of what is deemed “acceptable” in the Erranum culture. Kasi ang sunod kong tanong diyan, kung acceptable ang change of gender bakit di acceptable ang magmahal sa isang tao/modicus? Bakit sobrang tindi ng “pagbabawal” para rito? Alam kong nabanggit later on na may nag-overboard na Erranum dahil sa pagmamahal at ginawang puno ang mga masasamang tao pero this was done to protect someone. Why aren’t Erranums forgiving when it comes to loving someone who is a modicus? Although this has been raised and defended really well by Elise herself, mas maganda kung may mabigat na dahilan pa kung bakit bawal ito. As in something like an ominous threat that nobody wants to happen.

6. Next, may nagmumura sa mga Erranum? Akala ko perfectionist at peaceful sila. Aren’t they supposed to be too nice to even swear? Parang out-of-character na kasi para sa Erranum ang gawin ito lalo na’t sila ang naatasang gabay ng Panginoon.

7. Hindi ko pa rin matukoy ang ‘voice’ng kuwento. Tila di rin tiyak ang author kung makaluma o makabago ang gagamiting istilo ng salaysay at mga salitang ginamit.

Content:

Typical and problem: against all odds/Romeo and Juliet trope. There is nothing new to the dialogues. Somewhat expected at parang napakahelpless ni Elise kaya sunod lang siya nang sunod. The concept of having another set of male and female originators is amazing and I loved how a different set of gifted humans was created by god to Protect and Store the world. Tiny details such as Mang Pedro (allusion to St.Peter in the gates of heaven), red doors as portals, the carry-all satchel (same as Hermione’s purse) and the individual powers (Mata ng Karunungan same as Prometheus’ foresight) are nice fantasy touch to the novel.

For the romance aspect, what I loved most was the meet-cute part at the earlier chapters tapos sa gitna parang nawala. Sayang yung part na about sa sayaw. I was hoping that there would be more kilig-worthy scenes during the dance of love pero wala. Huhuhu It was clear that Eric was making the moves but Elise seems stoic about it. Her reactions TELL than she was perturbed and affected but she didn’t SHOW it – even to us readers. I would love to know what she feels with every step they make, their bodies close to each other. I want to feel the thrill and exhilaration of realizing she can dance.

Next, the love story itself was too fast paced. Parang minadali na siya pagdating sa gitna. Parang one moment, nagtapat sila ng pag-ibig sa isa’t-isa tapos on the same day naghiwalay sila dahil lang na-weirdohan/natakot si Eric kay Elise? Maybe if there was some drama or lies involved, maiintindihan ko pa ang pag-walk out ni Eric. But given that it was Eric who suggested 9and strongly belives) that Elise has magic, it was weird for him to be non-accepting when it was confirmed.

Pag dating ng delubyo, doon nag-pick up ng kaunti ang character ni Elise. Sometimes I can feel what she is feeling rather than her narrating what she sees.

Lastly, I felt the story was written in rush. Ang bili na kasi ng pace sa latter chapters tapos nagulat ako na tapos na siya. Is that how it really ended or incomplete ba ito? Normally kasi, kahit na happy or sad dapat may satisfaction ang readers sa huli even if it is open-ended. Sa case nito, parang abrupt ang pagkaputol para sakin.

What I loved about this novel is that the world-building of the Erranums are believable and I can really imagine their subdivision and villa. This is the most memorable and vivid in the story. And of course,the underlying message of the story itself is a plus points. May mga dialogue pa dito na philosophical ang dating.

Overall, the plot is wonderful. The concept is great. May sense of urgency na pati ang reader ay kakabahan sa mga naganap. I felt the story was written in rush but given a chance to revise and edit the story (especially under the skilful hands of an editor), this would be a great novel.

SUPERHERO PROBLEMS

(Review by NixieYume)

Common plot. Typical storyline. Pero bawing-bawi sa execution. Apocalyptic ang theme pero ang light at ang smooth ng narration. Suave lang. Idagdag pa ang kakaibang sense of humor ng bida na nagbigay ng kakaibang timpla sa kuwentong ito. Maganda. Tuwang-tuwa ako habang nagbabasa.

This is one heck of a superhero story. Ang ganda ng pagkakagawa ng character ni Ep-ep, though ang pinaka-tanong ko sana e, ano ba talaga si Ep-ep? Bakit may mga kapangyarihan siya? Alien ba siya na gaya ni Superman? O talagang isa siyang anomaly na ipinanganak sa mundo ng mga normal na tao? Iyon lang talaga ang gusto kong malaman tungkol sa mystery ng pagkatao niya. Pero I like his character. His struggles and inner conflict made him so human and that enabled the readers to really connect with him emotionally. Nakakaiyak ang last chapters, e, lalo na ang failed attempt niya sa pagligtas kay Ningning. Doon na talaga lumabas lahat, e. Na-hook ako sa humor sa simula, pero nadurog naman ako sa mga later scenes. Feel na feel ko yung sakit at dahil diyan kudos sa iyo, author! Pinaiyak mo ako.

Actually, wala akong maipintas, except sa sana ipinakita mo kung paano ipinasabog ni Ep-ep ang bulalakaw. Kuha ko na hindi mo dinetalye iyon para iforeshadow ang fact na hindi naman talaga namatay si Ep-ep sa ginawa niya, pero iyon ang highlight, e. Pipigilan niya ang bulalakaw. Sa simula pa lang doon na umikot ang story. To stop, or not to stop the asteroid? Pero walang ganoong scene. Iyon ang inaabangan ko. Sana ipinakita mo kung paano. Amazing kasi ang mga powers niya. Nakakatuwa. Superhero na superhero talaga. Para akong bata na nangingiti habang nagbabasa.
Ayos ang fantasy. Sa romance naman, yung intensity ng pagmamahal ni Ep-ep kay Clementina is enough na para makapagpakirot ng puso ko. Ayon. Kudos! Great job, author. Lutang na lutang din ang moral lesson ng kuwento. Hindi lang basta kuwento, may aral ding mapupulot. Thumbs up!

Good luck, author and sana ang kuwentong ito ni Ep-ep ang mapili ng publisher. Bibili talaga ako at magpapapirma sa iyo.

TERRA INCOGNITA

(Review by Direk_Whamba)

Maganda ang umpisa ng story, naestablish agad ni author ang story na tungkol sa isang magandang lugar ngunit tago. Kaya lang may mga wording na sa tingin ko ay mas mabuting i-rephrase halimbawa ‘meron daw diumanong kuweba na hindi pa nararating ng tao’—well, paano nila nalamang may kuweba kung hindi pa nararating ng tao. Saka may nabanggit na rin sa kuwento na may mga taong pinalad na makarating sa mundo ng mga Piritay.

Mannerism ni author ang paggamit madalas ng mga salitang ito: tila, agad. Although para sa sa preference ko, sa tingin ko mas okay kung may variation o kaya rephrase ang ibang sentences para hindi maging boring at redundant. Be more conscious sa usage ng ‘ng’ at ‘nang. May mga parts pa rin na mali ang paggamit nito.

Anyway, noong ibinigay sa akin ang story na ito, medyo napailing ako kasi naalala ko ito iyong isa sa mga labored akong basahin. Hindi kasi siya mahilig magbanggit ng name ng characters niya at talagang puro pronouns lang ‘siya’, ‘ito’. Kung magkasunod pang binanggit ang dalawang character na magkaiba tapos same pronoun lang ang ginamit niyang pantukoy, doon na nakakalito. Lalung-lalo na sa fight scenes.

I was hoping a bit that the author had taken my advice before, and hoping now that he/she had done something… but to no avail. As a reader, I want to stop reading already soon as I got confused with the narration.

The plot is nothing grand, it’s typical in the movies and other readings pero umaasa pa rin ako na may parte ng story na ito na makakapagpa-wow sa akin. I can tell the author did some research and that’s good.

May mga parte ng story na dragging na unnecessary naman sa progression ng story. May mga parts rin na puro ‘telling’ na at mas prefer ko na i-‘show’ ni author. Nagiging wordy masyado ang mga conversations lalo na sa gitna pa ng laban kung saan supposedly ay past-paced. Dahil wordy ang conversations agad na mapapansin na marami sa mga thoughts ang nauulit na.

May mga bagay rin na hindi mo malalaman kung ano ba sila sa simula. Like Pashnar. After several parts ko lang nalaman na isa pala siyang mahiwagang usa. At ang Ellora na bagama’t may clue ay saka lang binaggit na isa palang lagusan.

Sana mayroon pang background tungkol sa ancestors ni Jewel para justified na siya ang mutya ng mga Dalaketnon. Para kasing nag-transpire lang ang lahat for the sake na mangyari ang plot. Taga-ibang lugar kasi si Jewel then sa Mt. Binintian nangyari ang story. Then all of a sudden isa na siyang mutya. Sana naglagay si Author ng kaunting background halimbawa nararamdaman lagi ni Jewel na may nagmamatyag sa kanya all throughout her life.

Para sa akin ng pinaka-bida sa story ay si Jewel ngunit hindi siya naemphasize ng Author. Wala akong gaanong naramdaman sa personality niya. Nakulangan ako. Maraming beses na kasama siya sa scene pero naglalaho na lamang siya sa background lalo na noong unang debate ng mga Piritay tungkol sa pagdadala ni Prince Azrael ng tagalupa sa kanilang kaharian. Sana may inner thought naman siya kung ano ang nararamdaman niya noong mga panahong inaayawan siya at halos ipagtabuyan ng mga Piritay.

Na-impress ako sa unang fighting scene pero sa pangalawa medyo wala na akong nakitang bago liban may mga idinagdag.

Medyo nadismaya ako dahil hindi naidescribe maigi ni author kung ano ang Terra Incognita sa buong story. Sa unahan kasi maganda ang pagkakadescribe niya sa Mt. Binintian so nag-expect ako. But as the story progresses, hinahanap ko ang mga factors kung bakit ‘utopia’ ang Terra Incognita pero wala. Mas concentrated ang story sa tension na nagaganap sa pagitan ng dalawang kaharian.

Hindi rin nabigyan ng pagpapahalaga ang oras sa kuwento. Puwedeng isipin ng reader na sa loob lang ng isang araw nangyari ang story. Kung ako ang tatanungin, sa tingin ko ay naganap ang story nang wala pang isang linggo.

Hindi ko masyadong dama ang romance sa story. Cloaked lang ang romance ito ng na-love at first sight si Azrael kay Jewel. Iniisip ko nga na one-sided ang love story na ito dahil nga sa kulang sa internalization ang character ni Jewel. Kay Azrael lang madalas nanggagaling ang feelings. At iyong mga parts na nagpapakita ng sudden emotion and feelings of love si Jewel, it just transpired for the sake of plot.

Para sa akin na nagbabasa, nagsusulat, at nanonood ng mga Fantasy-genre materials, predictable ang ending.

Marami pang editing ang kailangang pagdaanan ng story.

—————————————————————

The winner of ‪#‎WattpadWritingBattle2016‬ will be announced this month.

2014 winner, “Borrowed Chance” by Nixie Yume, and 2015 winner “Balintataw” by J.A. Mendoza, as well as notable entries like “Letters to Alexa” by Intoxicating Madness and “Curse of Arcana” by Ameridiane were published by Lifebooks and Night Owl Books. All 4 titles are currently available in bookstores nationwide.